Joanna Hildering: 'We moeten risico's niet per definitie als negatief zien'

Winnaar van de Edwin V. Meyer Award Joanna Hildering werkt bij Aegon als Kennismanager, ze is betrokken bij de ERM-transitie en ze handelt fiscaal juridische zaken af. Daarnaast geeft ze les op het gebied van de Wft. Een druk bestaan, maar toch vond Joanna nog tijd om ‘tussendoor’ aan de Amsterdam Business School de post-doctorale masters Enterprise Risk Management en Verzekeringskunde af te ronden.

 

Dagvoorzitter Maarten Bouwhuis interviewt Joanna na het winnen van de Edwin V. Meyer Award

 

Energie

‘Voor mijn werk was het niet nodig om deze opleiding te volgen, maar ik haal nu eenmaal energie uit studeren. Ik volgde deze masters in de avonduren en deed er uiteindelijk twee jaar over. Dat is nog wel een periode die te overzien is. Wat me tijdens mijn studie opviel, was dat veel van mijn medestudenten bleven “hangen” op het schrijven van hun scriptie. Begrijpelijk, want dat is ook echt een lastig proces. Je moet tegenwoordig verschillende soorten onderzoek doen. Niet alleen praktijk onderzoek, maar ook diagnostisch onderzoek met literatuuronderzoek en in mijn geval ook product-technisch onderzoek. Vervolgens moest ik alles met elkaar tot een logisch geheel combineren. Gelukkig werd ik daarbij goed begeleid. Ik wist mijn scriptie uiteindelijk in 3,5 maanden te schrijven. Dat is best snel, maar ik had al veel vooronderzoek gedaan. De studie zelf vond ik geweldig, het had een hele praktische insteek. Het schrijven van de scriptie was ook leuk om te doen, maar het vrat wel veel energie en tijd. Ik moest daarnaast natuurlijk ook nog gewoon werken. Mijn scriptie ging over de Wet verbeterde premieregeling, oftewel de nieuwe pensioensystematiek waarin je kunt doorbeleggen. Het heeft als titel: “De variabele pensioenuitkering: oplossing of probleem?”.’

 

Award

Joanna was zelf best verrast dat juist zij de Edwin V. Meyer Award ontving. ‘Ik dacht dat het een prijs voor hele jonge mensen was en ik ben toch iets ouder dan de gemiddelde student. [lachend:] Maar ik zeg zelf altijd tegen mijn studenten dat leren je jong houdt. Ik kende Edwin Meyer zelf jammer genoeg niet, maar ik weet uit de verhalen dat het een bevlogen docent was. De prijs is nu inmiddels drie keer uitgereikt en al die keren aan een dame. De dames doen het dus best goed.’

 

Crisis

Hoe kijkt Joanna eigenlijk zelf tegen het fenomeen risico aan? ‘Ik vind dat je risico’s niet alleen als negatief moet zien, je kunt risico’s ook gebruiken om bepaalde kansen te benutten. Natuurlijk zijn er zaken waar je best angstig voor moet zijn, denk bijvoorbeeld aan cyber risks, maar zeker ook de klimaatverandering en de economische situatie wereldwijd. En het feit dat er toch best een aantal bijzondere mensen aan de macht zijn, vind ik best verontrustend. Maar… we kunnen nu eenmaal niet alles uitsluiten. De kans dat wij nu bijvoorbeeld weer in een crisis terecht komen door dat wat er in Italië en Frankrijk gebeurt, is best reëel. Zeker als het mis gaat de euro, hoe gaan we dan bijvoorbeeld om met een monetaire economie? Dat lijkt alleen over geld te gaan, maar dat heeft natuurlijk ook allerlei andere hele vervelende consequenties.

 

Klimaatverandering

Zelf zie ik onze resources, zoals fossiele brandstoffen en voedsel, en de global warming als de grootste risico’s voor de toekomst. De klimaatverandering en de verschijnselen die dat met zich mee brengt, is een risico dat veel mensen naar mijn idee onderschatten. Wat ik hoop is dat de jeugd het tij gaat keren. Zo merk ik bij mijn 15-jarige zoon dat zijn generatie daar veel meer mee bezig is. Zij denken buiten de lijntjes, ze zijn creatief en inventief en minder op status gericht. Auto’s en huizen vinden ze minder belangrijk dan de kwaliteit van leven. Terwijl wij nog van de generatie zijn die het belangrijk vinden om in een groot huis te wonen en in een dure auto te rijden, dat geldt trouwens niet voor mij hoor. De betrokkenheid van de jeugd is veel groter, ze zijn gewend om dingen met elkaar te doen, samenwerken leren ze al op de lagere en de middelbare school. In een rijke omgeving die Nederland is, zie je vaak dat mensen individualistischer worden, maar dat zie ik niet terug bij onze jeugd. Dat is best opmerkelijk, daar vestig ik mijn hoop op.

 

Pensioen

Wat mij zeker ook zorgen baart is het feit dat veel mensen geen enkele interesse tonen in hun pensioen. Mensen lezen de pensioenoverzichten niet, ze begrijpen het niet of ze willen het niet begrijpen. Terwijl wat er nu gebeurt, ook Europees gezien, straks een enorme invloed op ons eigen pensioenstelsel heeft en dus ook op hoe je straks, als je klaar bent met werken, je leven kunt inrichten. Mensen weten vaak totaal niet wat hen later te wachten staat. Onze generatie heeft het op zich heel goed, maar de jongere generatie wordt alleen maar uitgekleed. Dat is een lastig vraagstuk. Daar zou ik graag meer aandacht voor willen vragen.’