Marcel Levi, directeur NWO: 'We doen allemaal aan risicomanagement'

Tijdens de coronacrisis was hij een bekend gezicht op televisie: Marcel Levi, in die tijd directeur van een aantal Londense ziekenhuizen. Sinds 1 april 2021 is hij voorzitter van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO). Op het NARIM Congres 2021 is hij keynote speaker en vertelt hij uit eigen ervaring hoe koers te houden in crisissituaties.

Op de vraag wat Risk & Insurance Managers en de verzekeringswereld kunnen leren van de mensen in de zorg, antwoordt hij: ‘Ik ben ervan overtuigd dat verschillende disciplines altijd veel van elkaar kunnen leren. Je kunt denken dat de situatie waarin ze zich bevinden heel verschillend is en dat de mensen anders zijn, maar vaak is dat helemaal niet zo en zijn er veel paralellen. In de gezondheidszorg doen we ook continu aan risicomanagement.    Op macroniveau bijvoorbeeld bij het management van de afdeling van een ziekenhuis, op microniveau is het de dokter-patiëntrelatie. Ik denk dat het wel interessant is voor de aanwezigen op het NARIM Congres om te horen hoe ziekenhuizen met risicomanagement omgaan.’

Tijdens de coronaperiode moesten jullie continu inspelen op het moment…

‘Inderdaad, maar we deden ook continu risicoassessments. Er waren veel patiënten, dus moesten we meer bedden hebben. Dat was wel mogelijk, maar dan moest er ook meer personeel komen, en dat was er niet onmiddellijk. Dus moesten we dat anders regelen. Dan heb je te maken met een kwaliteitsrisico en een veiligheidsrisico. En is dat nog acceptabel? Zet het af tegen het feit dat je anders niet genoeg bedden hebt en je mensen buiten op de stoep moet laten staan. Dat is ook weer een risico. Met dit soort afwegingen hadden we voortdurend te maken.’

 

Hoe lastig was dat?

‘Het is mijn werk. In niet-crisissituaties maak je ook continu afwegingen want heb je de leiding over een of meerdere ziekenhuizen, dan zijn er de hele dag risico’s en dilemma’s waarover je een beslissing moet nemen. Het Engelse zorgsysteem is erg top-down, maar in de coronaperiode hadden we veel vrijheid. Londen was in drieën verdeeld, ik was verantwoordelijk voor een deel, twee andere collega’s voor de andere delen. Samen met de leiding van de Londense gezondheidsorganisatie en een vertegenwoordiger van de regering namen we de beslissingen en dat werkte prima.’

 

Hoe moeten we omgaan met risicomanagement?

‘In Engeland is risicomanagement een belangrijk agendapunt. In board meetings werd er vaak en lang over risico’s gesproken. Dat beviel mij niet altijd, voor mij was het oplossen van die risico’s belangrijk. Vaak denken mensen dat het voldoende is dat een risico op papier staat, maar je moet het juist oplossen. Corona stond niet in ons risicoregister, dus dan moet je accepteren dat je niet alles kunt voorspellen. Onlangs zei iemand tegen mij: nu hebben we honderd miljoen mondkapjes opgeslagen in een pakhuis in Flevoland voor het geval er weer een pandemie komt. Dan is het zover maar iedereen krijgt er diarree van. Zit je daar met al die mondkapjes… Ik wil maar zeggen, je moet niet denken dat je op alles voorbereid kunt zijn. Ook dat is onderdeel van risicomanagement.’