Het eigen risico dragen voor de WGA: verstandig of niet?
WGA: ‘Laat uw kostbaarste bezit niet uw duurste bezit worden’
Een werkgever draagt 10 jaar lang het risico van de WGA-uitkering van (ex-)werknemers. Dat kan enorme kosten tot gevolg hebben. Hoe gaat u als Risk & Insurance Manager met dit risico om? Verzekeren via het UWV is een optie, of u kiest ervoor het risico zelf te dragen. Eind 2019 is weer hét moment om een keuze te maken. Is de huidige oplossing nog wel de juiste?
Daarover ging het in een NARIM-bijeenkomst van het kenniscentrum Employee Benefits in samenwerking met Aon.
- Hoe zorgt u ervoor dat uw organisatie niet de dupe wordt van achterstanden bij het UWV?
- Welke vorm van financiering is het meest profijtelijk?
- Welke impact heeft de keuze van wel of geen eigen risicodrager op de inrichting van de organisatie?
- Hoe zorgt u ervoor dat alleen die lasten worden betaald die uw organisatie moet betalen?
Keuzemoment nadert: wel of geen eigen risicodager
De keuze om wel of niet te kiezen voor het eigen risicodragerschap voor de WGA kan eens in de drie jaar worden gemaakt. Eind 2019 is weer zo’n moment om te kijken of de eerder gemaakte keuze nog steeds de juiste is, ook verzekeringstechnisch.
.png)
WGA: hoe zit het ook alweer?
Bij eigen risicodragerschap draagt een organisatie het risico van arbeidsongeschiktheid van (ex-) werknemers zelf. De betaling van de WGA-uitkering en de kosten van re-integratie zijn voor eigen rekening. Het gaat om werknemers die ziek worden of zijn geworden nadat u eigen risicodrager bent geworden. Daar tegenover staan veel lagere arbeidsongeschiktheidspremies. Maar dat is niet het enige aspect. Als werkgever blijven verantwoordelijkheden en verplichtingen gelden.
Wanneer kiezen voor een eigen risico?
Is het risico dat uw werknemer een beroep moet doen op een WIA-uitkering laag? Dan kan het gunstig zijn om eigenrisicodrager voor de WGA te worden. In dat geval betaalt een werkgever alleen de basispremie. Raakt een werknemer arbeidsongeschikt, dan draait de werkgever tien jaar lang op voor de lasten en dat kan flink in de papieren lopen. Volgens Koen Kerstens kun je denken aan een paar ton. Een organisatie kan er ook voor kiezen dit risico te herverzekeren. Diverse verzekeraars bieden hiervoor mogelijkheden.
Wel of geen eigen risicodrager?
De verhouding is ongeveer 50-50, aldus specialist Koen Kerstens van Aon. Hij verzorgde op 27 juni een van de presentaties waarin hij met name ingaat op het belang van preventie en regie bij de re-integratie. Zijn collega Jasper Broers nam het deel van de financiering voor de WGA op zich. Ook daar zijn voor organisaties een aantal heel interessante keuzes.
Het belang van een goede regie
Met name het aspect van de regie op het re-integratietraject (ook na twee jaar als de zieke werknemers uit dienst gaat) is vaak een kant die nogal eens wordt vergeten of niet goed wordt opgepakt en dus veel geld kost. 'Zowel qua preventie als re-integratie aan de achterkant, zien we dat er slagen worden gemist, ook door het UWV. Dit laatste komt ook door de achterstanden bij het UWV met betrekking tot verzekeringsartsen en verdere nazorg voor mensen. Je merkt dat mensen in dit soort situaties goede hulp kunnen gebruiken. Dan helpt het wel dat je daar als organisatie je acties op onderneemt.'
Na de eerste twee jaren van arbeidsongeschiktheid
De eerste twee jaren van ziekte gaat het vaak goed, stelt Kerstens. 'Dan valt de verzuimbegeleiding ook nog binnen het dienstverband van de werkgever. Dat hebben veel organisaties wel onder controle. Na twee jaar arbeidsongeschikt te zijn geweest, gaan mensen uit dienst en worden ze gekeurd voor arbeidsongeschiktheid. Juist dan is het belangrijk om de aandacht vast te houden en activiteiten te blijven ontplooien om mensen te re-integreren, juist als je weet dat het UWV dit door hun achterstanden laat afweten.'
Het gaat om grote bedragen
Want er kunnen grote bedragen mee gemoeid zijn, aldus Kerstens. 'Het kan zeker oplopen tot 200.000 euro aan kosten per geval. Wij merken dat als je regie voert, dat dan de duur van arbeidsongeschiktheid flink is te verkorten. Bij eigenrisicodragerschap gaat dit richting de drie, vier jaar, via het UWV kan het wel tot zeven jaar duren. En al die tijd draai je als (ex-)werkgever voor de lasten op.'
Van preventie tot en met re-integratie: de hele keten onder de loep nemen
Niet alleen vanuit financieel oogpunt is het van belang de eerder gemaakte keuze voor wel of geen eigenrisicodragerschap te heroverwegen, maar ook om te kijken naar de inrichting van de hele keten, van preventie tot en met re-integratie. Het begint volgens Kerstens vooral aan de voorkant, bij het voorkomen van arbeidsongeschiktheid. 'Velen komen daarin terecht vanwege fysieke, maar ook psychische klachten. Zaken die ook voorkomen hadden kunnen worden als je er op tijd bij bent en signalen op tijd herkent en onderkent. Dat kan je later veel kosten schelen.'
Hogere werkdruk, langer doorwerken
Dat geldt ook voor medewerkers zelf. 'In deze tijd van hoogconjunctuur neemt de werkdruk toe en daarmee ook de fysieke of psychische belasting. Bovendien moeten mensen langer doorwerken. Met meer aandacht voor de gevolgen die dat voor een individu kan hebben, zijn nog heel veel slagen te winnen. Dat scheelt kosten en is tevens positief voor de productiviteit van de organisatie.'
WIA, WGA en IVA
Het UWV voert de WIA uit en ook als eigen risicodrager betaalt de werkgever hiervoor premie die bestaat uit een basispremie en een gedifferentieerde premie, afhankelijk van het risico. De WIA zelf bestaat uit twee regelingen, de WGA en de IVA (Inkomensvoorziening volledig arbeidsongeschikten). De WGA (werkhervatting gedeeltelijk arbeidsgeschikten) is voor werknemers die van 35 tot 80% arbeidsongeschikt zijn en voor werknemers die volledig (maar niet duurzaam) arbeidsongeschikt zijn. Dat staat op de website van het UWV. Eigen risicodrager kun je alleen zijn voor de WGA, niet voor de IVA.
Meer info:
UWV: WGA en eigen risicodrager >>
